Punkty odruchowe w kinezjologii

Punkty odruchowe w kinezjologii

Za nami już 3 historie związane z wprowadzeniem w świat kinezjologii stosowanej. Jeśli do tej pory nie zetknąłeś się z poprzednimi tekstami w tej tematyce to gorąco Cię zachęcam, byś zajrzał tutaj.

Gdy już nadrobisz zaległości to możemy ruszać w dalszą podróż po zakamarkach kinezjologii stosowanej. Tym razem zwiedzimy ludzkie ciało w poszukiwaniu punktów i stref odruchowych i nauczymy się jak z nich korzystać na potrzeby diagnostyki nerwowo-mięśniowej. Zatem do dzieła!

Punkty odruchowe – do czego nam posłużą?

W kinezjologii stosowanej podstawowym narzędziem diagnostycznym pozostaje test mięśniowy. Pozwala on perfekcyjnie ocenić stopień aktywacji danego obszaru ciała przez układ nerwowy. Za jego pomocą możemy testować bezpośrednio większość mięśni. Mięśnie, do których nie mamy bezpośredniego dostępu palcami, lub manipulacja ich wrzecionek byłaby co najmniej nieprzyjemna (np. mięśnie okoruchowe), możemy oceniać poprzez funkcjonalny test mięśniowy. Polega on na wykonaniu ruchu zgodnego z czynnością danego mięśnia (np. spojrzenie w konkretnym kierunku) i sprawdzenie toniczności wskaźnika. 

Jednakże powyższe sytuacje tyczą się wyłącznie mięśni układu ruchu. Wiemy doskonale, że ludzki organizm nie jest zbudowany wyłącznie z nich. Tworzy go również składowa chemiczna oraz psychoemocjonalna (o której w kolejnym wpisie). Jak zatem ocenić ową chemię ciała? I tu, całe na biało, wchodzą punkty odruchowe!

Punkty odruchowe – co to takiego?

Same punkty to nic innego jak obszary w ciele, które w funkcjonalny sposób stanowią referencję względem konkretnych narządów, czy systemu naczyniowego. Z fizjologicznego punktu widzenia stanowią one zgrubienia w tkankach miękkich, zlokalizowane głównie pod skórą i tkanką podskórną. Ich referencje trzewne są możliwe dzięki działaniu odruchu wiscero-somatycznego. Polega on na przenoszeniu poprzez aferentne włókna nerwowe informacji z trzewi do ośrodkowego układu nerwowego oraz wywoływaniu zmian w układzie ruchu poprzez unerwienie segmentarne z tych samych poziomów, które unerwiają dany narząd. Innymi słowy – jeśli kilka segmentów kręgosłupa wysyła włókna nerwowe do narządu X oraz do mięśni Y, kości Z i obszary Q skóry, to zaburzenie w narządzie X, wywoła zmiany w YZQ. Całą skomplikowaną złożoność tych zjawisk ubrać można w jeden, trzyliterowy skrót – AUN (Autonomiczny Układ Nerwowy). 

Gdzie lokalizują się punkty odruchowe?

Powołując się na osiągnięcia dra Chapmana punkty lokalizujemy zarówno na przedniej, jak i na tylnej stronie ciała. Wiele z nich umiejscowionych jest na klatce piersiowej oraz na kolumnie kręgosłupa, a każdy z nich ma przypisany swój własny obszar, któremu referuje. Do ich nauki przydatne są grafy prezentujące rozmieszczenie punktów na ciele wraz z podpisami. 

punkty neurolimfatyczne
Źródło obrazu: M. Mieszkalski, Punkty neurolimfatyczne w praktyce, Enedu, 2022.

Powołując się na osiągnięcia dra Chapmana punkty lokalizujemy zarówno na przedniej, jak i na tylnej stronie ciała. Wiele z nich umiejscowionych jest na klatce piersiowej oraz na kolumnie kręgosłupa, a każdy z nich ma przypisany swój własny obszar, któremu referuje. Do ich nauki przydatne są grafy prezentujące rozmieszczenie punktów na ciele wraz z podpisami. 

Skąd wiedzieć który punkt jest zaburzony?

Do tej informacji możesz dojść dwojako.

  1. Poprzez analizę wywiadu z pacjentem, badania narządów wewnętrznych  i wnioskowania klinicznego
  2. Poprzez ocenę wskaźnika, albowiem po zastymulowaniu punktu referującego zaburzony narząd, wskaźnik powinien wpaść w hipotonię. 

Jak pracować z punktami odruchowymi?

To akurat najprostsza sekcja. Wystarczy je ucisnąć. Kompresja danego punktu wykazuje znaczący wpływ na poprawę pracy skorelowanego zeń narządu. Polepszeniu ulegają funkcje drenażu danego obszaru, przez co owy narząd może pracować wydajniej i sprawniej pozbywać się toksyn. Poprzez pracę z punktami, przywracamy balans organizmu oraz dynamikę przepływu płynów. A jak głosi angielskie przysłowie „it’s about motion in the ocean”. Pamiętajmy, że u początków naszego rozwoju też stanowiliśmy głównie płyn, który poprzez kierunkowy wzorzec zaczął kreować konkretne tkanki. 

Na początku przygody z punktami polecam Ci, Drogi Czytelniku, wydrukować sobie graf z naniesionymi na ciało referencjami i spoglądać na niego dość często. Poprzez regularne powtarzanie lokalizacji danego miejsca i narządu, za który odpowiada, szybciej zapamiętasz wszystkie niezbędne Ci informacje.   

Praca w tym modelu będzie znacznym ułatwieniem i przyspieszeniem Twojej praktyki gabinetowej. O ileż prostsze jest życie, gdy możesz przez sam jeden wskaźnik ocenić wszystkie dostępne trzewia. Kinezjologia jest kodem do ciała, tak jak HESOYAM było kodem do zdrowia w GTA San Andreas. A znając kody, gra staje się zdecydowanie prostsza.

Jeśli po przeczytaniu artykułu wciąż Ci mało w tym temacie to zapraszam Cię na kurs Nerwowo-mięśniowa diagnostyka i terapia

Jeśli po przeczytaniu artykułu wciąż Ci mało w tym temacie to zapraszam Cię na kurs Nerwowo-mięśniowa diagnostyka i terapia

Powiązane artykuły

Staw skokowy – 5 kroków skutecznego i bezpiecznego badania

Skręcony staw skokowy to najczęstsza kontuzja, z którą pacjenci trafiają na Szpitalny Oddział Ratunkowy (SOR). Dlatego też w ostatnich latach klinicyści dążą do stworzenia standardów badania pacjentów oraz protokołu terapii, który możemy podeprzeć rzetelnymi wynikami badań. Choć brakuje jednoznacznych wytycznych to spróbuję dziś przytoczyć kilka istotnych doniesień, które okażą się pomocne w tworzeniu protokołu postępowania. Przedstawię je poniżej w formie listy, a następnie rozwinę wybrane podpunkty. Zostań ze mną do końca, bo z tego artykułu dowiesz się jakie kroki przedsięwziąć na starcie w postępowaniu z ostrym urazem stawu skokowego.

Ból i jego liczne oblicza

Ból to zjawisko, z którym zmagamy się każdego dnia. Nawet jeśli nie jako osoby bezpośrednio zaangażowane (czego Tobie i sobie życzę) to w sposób pośredni, przyjmując pacjentów przejawiających różnorodne problemy związane z percepcją bólu. Dziś chciałbym Ci pokazać różnorodne oblicza bólu. Zwrócę przy tym Twoją uwagę na fakt, że percepcja bólu jest mechanizmem bardzo złożonym. Mimo, że nocycepcja opiera się o proste odruchy angażujące różne piętra obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego, to sama percepcja bólu i analiza informacji nocyceptywnej to proces mocno skomplikowany.

Sensytyzacja obwodowa – jak bardzo wrażliwe są Twoje nerwy?!

W ostatnim artykule zwróciłem Twoją uwagę na system interoceptywny. Wskazałem Ci ciekawy układ, który informuje nas stale o jakości naszych tkanek. Ma on olbrzymie znaczenie informacyjne dla naszego rdzenia kręgowego! Dlatego też dzisiaj dowiemy się, co i w jaki sposób aktywuje kaskadę informacji z włókien cienkich (system interoceptywny). Sprawdzimy przy tym jak bardzo wrażliwe są nasze nerwy. Przed Tobą SENSYTYZACJA OBWODOWA, bo tak w neurofizjologii określa się uwrażliwienie włókien czuciowych.

Interocepcja – pierwszy krok by zrozumieć rdzeń kręgowy

No i namówili! Jakiś czas temu zapytałem o Wasze zainteresowanie nieco bardziej wnikliwą literaturą. ‘NIECO’ ma tu dość ironiczny wydźwięk, bo krok po kroku zaprowadzę Cię w takie zakamarki ludzkiego ciała, w których być może jeszcze nigdy nie byłeś. Nie martw się jednak, jak zwykle będziesz się po nich poruszać z przewodnikiem. Jeśli pozwolisz, kolejny raz zostane nim ja. Czeka nas zatem kilka solidnych kroków na drodze do tego, by zrozumieć liczne aspekty funkcjonowania ludzkiego rdzenia kręgowego. Każdy krok będzie miał swoje znaczenie więc nie pomiń żadnego, bo możesz zabłądzić. Przed nami dłuuugaaaa droga więc liczę na Twoją uważność i otwartą głowę. Pierwszy krok to interocepcja i jej powiązania z mechanizmami uwrażliwienia obwodowego i centralnego. Komu w drogę, temu…

Komentarze